W Polsce niewątpliwie dominują lasy będące własnością Skarbu Państwa. Jednakże sporo terenów leśnych znajduje się też w rękach prywatnych. Zgodnie z ustawa o lasach – nadzór nad gospodarką leśną prowadzoną w tych lasach sprawują starostowie, którzy jednak w drodze porozumienia, mogą powierzyć prowadzenie spraw z zakresu nadzoru właściwemu miejscowo Nadleśniczemu. Bardzo często przedmiotem takiego powierzenia jest cechowanie i legalizacja drewna.
Zgodnie z art. 14a ust. 3 ustawy o lasach: „Drewno pozyskane w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa cechuje starosta, który wystawia właścicielowi lasu dokument stwierdzający legalność pozyskania drewna.” W przypadku przerzucenia tej czynności na Nadleśniczego właściwego Nadleśnictwa – jest ona wykonywana przez pracowników Nadleśnictwa, mającym w zakresie kompetencji sprawowanie pieczy nad lasami prywatnymi.
Jeżeli właścicielem nieruchomości leśnej jest jedna osoba – sprawa jest (przynajmniej w teorii) łatwa i przyjemna. Właściciel pozyskuje drewno, następnie występuje o jego ocechowanie (czyli o trwałe umieszczenie na pozyskanym drewnie znaku graficznego, literowego lub cyfrowego oraz kolejnego numeru sztuki albo numeru stosu drewna) oraz o wydanie świadectwa legalności pozyskania drewna. Jednakże jeżeli las ma więcej niż jednego właściciela, to sytuacja nieco nam się komplikuje.
