Czy za zmarnowany urlop zawsze odpowiada tylko przewoźnik lotniczy? Co z odpowiedzialnością biura podróży organizującego imprezę turystyczną? Czy biuro podróży ponosi odpowiedzialność za zmarnowany urlop klientów? To standardowe pytania zadawane przez niezadowolonych turystów po powrocie z nieudanych wakacji. Kancelaria Krzeszewski i Partnerzy postanowiła przybliżyć problematykę związaną z zakresem dochodzenia zadośćuczynienia „za zmarnowany urlop”. Wpis dedykujemy wszystkim Klientom niezadowolonym z wakacji organizowanych przez niesolidne biura podróży.

Zmarnowany urlop – podstawa prawna

Podstawę prawną do dochodzenia, zarówno odszkodowania, jak i zadośćuczynienia za zmarnowany urlop od biura podróży stanowi art. 13 dyrektywy 2015/2302 z dnia 25 listopada 2015 r. Zgodnie z nim: „państwa członkowskie zapewniają, aby organizator był odpowiedzialny za wykonanie usług turystycznych objętych umową o udział w imprezie turystycznej, bez względu na to, czy usługi te mają być wykonane przez organizatora, czy też przez innych dostawców usług turystycznych”.

Na gruncie prawa polskiego omawiana kwestia została uregulowana w ustawie z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych (obowiązującej od 1 lipca 2018r.). Wskazana ustawa zastąpiła dotychczas obowiązującą ustawę o usługach turystycznych z dnia 29 sierpnia 1997 r.

Zmarnowany urlop – obniżenie ceny usługi, odszkodowanie, zadośćuczynienie

W nowej ustawie znacznie rozszerzono zakres odpowiedzialności biur podróży m.in. poprzez przyznanie turystom prawa do dochodzenia 3 niezależnych od siebie roszczeń tj. o obniżenie ceny usługi, o odszkodowanie i o zadośćuczynienie.

Klienci biur podróży, których lot został opóźniony mogą korzystać, zarówno z praw wynikających z ustawy o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, jak również z rozporządzenia 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów. W przypadku uzyskania przez turystów odszkodowania lub obniżenia ceny wynikających z przepisów unijnych za odwołane lub opóźnione loty, przejazdy koleją lub rejs statkiem, kwoty odszkodowania lub obniżenia ceny za zmarnowany urlop podlegają odpowiedniemu obniżeniu.

Odpowiedzialność biura podróży

Biuro podróży, będące organizatorem imprezy turystycznej, jak każdy podmiot prawa cywilnego, ponosi odpowiedzialność z tytułu czynów niedozwolonych, przewidzianych w kodeksie cywilnym. W związku z tym niezadowolony klient biura podróży może w drodze roszczenia żądać naprawienia szkody majątkowej, jak również żądać zadośćuczynienia za szkodę na osobie.

Kwestię odpowiedzialności biura podróży, będącego organizatorem imprezy turystycznej, poruszył Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 19 listopada 2010 r. w sprawie o sygn.: III CZP 79/10, w której to SN podkreślił, że „art. 11a ust. 1 ustawy o usługach turystycznych może być podstawą odpowiedzialności organizatora turystyki za szkodę niemajątkową klienta w postaci tzw. zmarnowanego urlopu”. Biuro podróży odpowiada za niewykonanie, bądź nienależyte wykonanie umowy o świadczenie usług turystycznych, a przyznanie zadośćuczynienia możliwe jest w ramach reżimu odpowiedzialności deliktowej. Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w wyroku Europejskiego Trybunału Wspólnot Europejskich z dnia 12 marca 2002 r., (sprawa C-168/00 Simone Leitner przeciwko TUI Deutschland GmbH Co. KG), w którym to Trybunał orzekł, że prawidłowa interpretacja art. 5  dyrektywy 90/314 polega na uznaniu, że „nadaje on zasadniczo konsumentowi prawo do naprawienia szkody moralnej, wynikającej z niewykonania lub niewłaściwego wykonania świadczeń stanowiących zorganizowaną podróż”.

Zadośćuczynienie z tytułu zmarnowanego urlopu przysługuje przede wszystkim za poniesiony uszczerbek niemajątkowy, tj. krzywdę, której doznał klient kupujący wycieczkę w biurze podróży, a której nie otrzymał na skutek niedotrzymania warunków umowy przez organizatora imprezy turystycznej. Poszkodowani klienci biur podróży mogą żądać rekompensaty za ujemne doznania psychiczne, do których należeć mogą m.in. brak relaksu, wypoczynku.

Wysokość dochodzonego roszczenia

Sąd Okręgowy w Lublinie w wyroku w sprawie o sygn. akt II Ca 122/11 orzekł że „punktem odniesienia przy wyliczaniu zadośćuczynienia za „zmarnowany urlop” powinien być stopień zawinienia organizatora oraz rozmiar dyskomfortu klientów, spowodowanego nienależytym wykonaniem zobowiązania przez pozwaną. Nie bez przyczyny bowiem roszczenie o zadośćuczynienie nazywa się roszczeniem o naprawienie szkody za „utratę przyjemności z wakacji”, „zmarnowany wypoczynek”. Zatem szkoda polega w dużej mierze na zawiedzionych nadziejach, co do spodziewanych, przyjemnych przeżyć, na utracie możliwości zrelaksowania się w czasie urlopu, będącego stosunkowo krótką przerwą w aktywności zawodowej, na konieczności zajmowania się w to miejsce sprawami niezwiązanymi z wypoczynkiem, a wynikającymi z konieczności reklamowania warunków pobytu”.

Zgodnie z powyższym przy ustalaniu zadośćuczynienia za zmarnowany urlop nie ma znaczenia cena wykupionej wycieczki. Istotny jest stopień zawinienia organizatora imprezy turystycznej oraz stopień niezadowolenia klienta. Do oceny wysokości należnego zadośćuczynienia nie będzie miała zastosowania tabela frankfurcka.

Jakie podjąć kroki prawne?

W celu uzyskania zadośćuczynienia, pokrzywdzony klient biura podróży powinien zgłosić reklamację do biura podróży. Kiedy? W trakcie lub po zakończeniu wakacji. Jeżeli reklamacja okaże się bezskuteczna należy wystąpić na drogę postępowania sądowego.

Szukacie Państwo doświadczonej i skutecznej kancelarii? Takiej, która nie traktuje Klientów jak skarbonki i kolejnych spraw?  Kancelaria Krzeszewski i Partnerzy pomaga zainteresowanym. Wystarczy skontaktować się z nami pod adresem mailowym kancelaria@krzeszewski.com lub zadzwonić pod numerem telefonu (+48) 22 100 44 58. Oto  specjalizacje kancelarii.

logo-footer