Zgodnie z art. 1741 § 1 kodeksu pracy za zgodą pracownika, wyrażoną na piśmie, pracodawca może udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego w celu wykonywania pracy u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu między pracodawcami.
Jest to tzw. leasing pracowniczy, czyli elastyczna forma zatrudnienia dyktowana zmiennym zapotrzebowaniem przedsiębiorstwa na dodatkowy personel, polegająca na „wypożyczeniu” pracownika innemu pracodawcy na czas określony (lub do realizacji sprecyzowanego zlecenia) w porozumieniu pracodawców.
W skrócie: Leasing pracowniczy polega na tym, że firma deleguje swojego pracownika – jeśli wyrazi on na to zgodę – do innego pracodawcy.
Warto podkreślić, że leasing nie będzie możliwy, jeśli pracownik nie wyrazi na niego zgody.
W świetle kodeksu pracy leasing pracowniczy odbywa się na podstawie porozumienia między dwoma pracodawcami: leasingodawcą (pracodawca pierwotny) a leasingobiorcą. W umowie podpisywanej przez pracodawców powinny znaleźć się szczegółowe informacje na temat warunków, na jakich odbędzie się leasing pracowniczy. Najważniejsze kwestie dotyczą:
- wynagrodzenia pracownika oddelegowanego do innego zakładu pracy,
- rodzaju pracy wykonywanej przez pracownika,
- czasu, przez jaki pracownik będzie wykonywał pracę na rzecz leasingobiorcy.
Możliwość korzystania z leasingu pracowniczego to rozwiązanie korzystne z punktu widzenia pracodawców i pracowników. Wynajęcie pracowników od zakładu pracy, w którym natężenie pracy okresowo jest mniejsze to dobre rozwiązanie dla obu stron. Pracodawcy nie muszą dokonywać redukcji zatrudnienia, a pracownicy nie tracą zatrudnienia.
Leasing pracowniczy pozwala zaspokoić potrzeby kadrowe pracodawcy, bez wiązania się z pracownikiem umową na długi okres.
Zalety leasingu pracowniczego:
- obniżka kosztów działalności
- spadek kosztów obsługi administracyjnej
- uelastycznienie zatrudnienia
- wykluczenie ryzyka braków personalnych
- koncentracja na prowadzeniu firmy
Leasing pracowniczy należy odróżnić od outsourcingu – rozwiązania zyskującego co raz większą popularność. Polega ono na przekazaniu odrębnej firmie zadań, które nie wchodzą w skład podstawowej działalności danego przedsiębiorstwa.
